Podczas czynności podnoszenia i przenoszenia ładunków występuje znaczące obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego wynikające z konieczności wywierania siły (siły zewnętrznej) – najczęściej masy przenoszonego ładunku. Obciążenia tego typu są zazwyczaj dobrze tolerowane przez pracowników w wieku 25-54 lata, którzy stanowią główną grupę pracowników w wieku produkcyjnym. Ze względu na zmniejszenie liczebności tej grupy zawodowej o około 20%, a zwiększenie grupy pracowników po 55 roku życia, do roku 2060 należy wziąć pod uwagę konieczność dostosowania obciążenia zewnętrznego do możliwości psychofizycznych starszych pracowników, na przykład poprzez zastosowanie urządzeń wspomagających.
W przypadku ręcznych prac transportowych, których jednym z elementów jest przemieszczanie ładunków, zarówno Dyrektywie UE jak i w polskich przepisach prawnych szczególny nacisk kładziony jest na ograniczenie obciążenia pleców i kręgosłupa (Dyrektywa 90/269/EWG; Dz.U.2000 Nr 26 Poz. 313). Ograniczenie obciążenia w tym obszarze może być zrealizowane na przykład poprzez zmianę sposobu przenoszenia ładunków oraz poprzez zastosowanie odpowiednich urządzeń wspomagających.
Przemieszczanie ładunków, a więc ich podnoszenie, przenoszenie i odkładanie skutkuje znacznym obciążeniem układu mięśniowo-szkieletowego podczas pracy w obszarze prawie całego ciała człowieka. Z drugiej strony, jak wskazują badania epidemiologiczne coraz częściej występują dolegliwości i schorzenia nie tylko w obszarze tułowia (Govindu i Babski-Reeves, 2014, Long i in., 2013) i kończyn górnych (Colombini i Occhipinti, 2006; Buckle i Devereux, 2002), ale także kończyn dolnych (Reid i in., 2010, Bhat i in., 2014). Powstawanie i rozwój dolegliwości i schorzeń wskazuje na przekroczenie możliwości fizycznych i wytrzymałościowych w tych obszarach układu mięśniowo-szkieletowego.
W serwisie udostyępniono treść poradnika doboru i zastosowania urządzeń wspomagających przenoszenie ładunków na wybranych stanowiskach pracy i podczas wykonywania typowych czynności podnoszenia i przenoszenia.
Źródło: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Podczas czynności podnoszenia i przenoszenia ładunków występuje znaczące obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego wynikające z konieczności wywierania siły (siły zewnętrznej) – najczęściej masy przenoszonego ładunku. Obciążenia tego typu są zazwyczaj dobrze tolerowane przez pracowników w wieku 25-54 lata, którzy stanowią główną grupę pracowników w wieku produkcyjnym. Ze względu na zmniejszenie liczebności tej grupy zawodowej o około 20%, a
Podczas czynności podnoszenia i przenoszenia ładunków występuje znaczące obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego wynikające z konieczności wywierania siły (siły zewnętrznej) – najczęściej masy przenoszonego ładunku. Obciążenia tego typu są zazwyczaj dobrze tolerowane przez pracowników w wieku 25-54 lata, którzy stanowią główną grupę pracowników w wieku produkcyjnym. Ze względu na zmniejszenie liczebności tej grupy zawodowej o około 20%, a zwiększenie grupy pracowników po 55 roku życia, do roku 2060 należy wziąć pod uwagę konieczność dostosowania obciążenia zewnętrznego do możliwości psychofizycznych starszych pracowników, na przykład poprzez zastosowanie urządzeń wspomagających.
W przypadku ręcznych prac transportowych, których jednym z elementów jest przemieszczanie ładunków, zarówno Dyrektywie UE jak i w polskich przepisach prawnych szczególny nacisk kładziony jest na ograniczenie obciążenia pleców i kręgosłupa (Dyrektywa 90/269/EWG; Dz.U.2000 Nr 26 Poz. 313). Ograniczenie obciążenia w tym obszarze może być zrealizowane na przykład poprzez zmianę sposobu przenoszenia ładunków oraz poprzez zastosowanie odpowiednich urządzeń wspomagających.
Przemieszczanie ładunków, a więc ich podnoszenie, przenoszenie i odkładanie skutkuje znacznym obciążeniem układu mięśniowo-szkieletowego podczas pracy w obszarze prawie całego ciała człowieka. Z drugiej strony, jak wskazują badania epidemiologiczne coraz częściej występują dolegliwości i schorzenia nie tylko w obszarze tułowia (Govindu i Babski-Reeves, 2014, Long i in., 2013) i kończyn górnych (Colombini i Occhipinti, 2006; Buckle i Devereux, 2002), ale także kończyn dolnych (Reid i in., 2010, Bhat i in., 2014). Powstawanie i rozwój dolegliwości i schorzeń wskazuje na przekroczenie możliwości fizycznych i wytrzymałościowych w tych obszarach układu mięśniowo-szkieletowego.
W serwisie udostyępniono treść poradnika doboru i zastosowania urządzeń wspomagających przenoszenie ładunków na wybranych stanowiskach pracy i podczas wykonywania typowych czynności podnoszenia i przenoszenia.
Źródło: Centralny Instytut Ochrony Pracy
30.10.2019
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej popiera stanowisko Prezesa Urzędu Ochrony...
4.09.2019
APELUJEMY DO PAŃSTWA O PRZESTRZEGANIE ZASAD BEZPIECZEŃSTWA PODCZAS TEGOROCZNYCH PRAC...